rechtspraak.startpagina.nl

Misbruik van recht

  • Anonymous avatar

    Sebastiaan

    Heeft iemend ervaring met misbruik van recht door een advocaat van een procespartij?

    Uitgangspunt van ons privaatrechtelijk systeem is dat het elke rechthebbende vrij staat aan het objectieve recht ontleende bevoegdheden uit te oefenen ter verwezenlijking van burgerlijke rechten, tenzij dit de rechten en belangen van een ander schaadt. In art. 3:13 lid 1 BW is vastgelegd dat degene aan wie een bevoegdheid toekomt, haar niet kan inroepen voor zover hij haar misbruikt.

    Stel dat er aangetoont kan worden dat er mogelijk sprake is van misbruik van procesbevoegdheid door een procespartij (WA- verzekeraar en/of diens advocaat). En gezien het gebruik van deze procesbevoegdheid sprake is van onevenredigheid en onbillikheid belang jegens degenen die door de uitoefening daarvan worden geschaad. Waarbij aangetoont kan worden dat op voorhand vast zou staan dat het verweer van laedens geheel kansloos zou zijn geweest.

    Kan laedens verweten worden misbruik gemaakt te hebben van procesrecht omdat hij de uitleg van de wet, gezien de publicaties en literatuur behoorde te kennen?

    Bij misbruik van bevoegdheid gezien de in art. 3:13 lid 2 gegeven omschrijving - is vereist dat degene die van zijn bevoegdheid gebruik maakt de onevenredigheid tussen zijn belang en dat van gelaedeerde die door de uitoefening daarvan worden geschaad, op het daarvoor in aanmerking komende tijdstip kende of behoorde te kennen.

    Het tweede lid van art. 3:13 BW behelst een niet uitputtende opsomming van gevallen waarin in ieder geval sprake is van misbruik van bevoegdheid. Art. 3:13 lid 2 BW bepaalt dat een bevoegdheid onder meer kan worden misbruikt door haar uit te oefenen met geen ander doel dan een ander te schaden of met een ander doel dan waarvoor zij is verleend of in geval men, in aanmerking nemende de onevenredigheid tussen het belang bij uitoefening en het belang dat daardoor wordt geschaad, naar redelijkheid niet tot de uitoefening had kunnen komen. Telkens wanneer een bevoegdheid wordt uitgeoefend op één van de in lid 2 van art. 3:13 BW omschreven wijzen, leidt dit, behalve wanneer het derde lid van art. 3:13 BW toepassing vindt, tot misbruik van bevoegdheid.

    Uit art. 3:13 lid 2 BW volgt dat bij de beoordeling van de vraag of een bevoegdheid is misbruikt voor een ander doel dan waarvoor zij is verleend, een belangenafweging niet aan de orde komt.

    Het schaden van een gelaedeerde kan o.a. het financieel kapot procederen zijn waarbij laedens kennis heeft dat gelaedeerde de hoge kosten van juridische bijstand op termijn niet meer kan betalen.

    Kortom als laedens of zijn raadsman kennis of de strekking had moeten hebben van een wetsartikel en ondanks deze kennis blijft procederen tot aan de Hoge Raad, of hiermee dreigt, is deze procespartij verwijtbaar misbruik te maken van recht. Of anders gezegd is deze partij een onrechtmatige daad te verwijten?

  • Anonymous avatar

    Cor

    Ik vind van wel,

    Misbruik van recht gebeurt elke dag ( in verschillende verpakkingen)

    Naar mijn mening gebruiken banken, verzekeringen, en zelf overheden een strategie

    waar men de tegen partij uitrookt. (lange procesgang en altijd in beroep)

    Ze maken (mis) gebruik van de druk op de rechtelijke macht. Ik begrijp dan ook niet dat de rechters hier zelf niets aan doen.

    Hier is bijna niets tegen te doen, men vindt dit wel makkelijk.

    cor

  • Anonymous avatar

    Martin

    Een advocaat haalt een vonnis uit een procedure, maar weet dat het vonnis bij hogerberoep vernietigbaar is, legt het vonnis in de kast en doet er vervolgens 8 maanden niets mee.

    De hogerberoep procedure wordt gestart, en wat blijkt, hij is nog vernietigbaar ook, wat hij al vermoedde, met als klap op de vuurpijl, leest hij in de memorie van grieven dat er ook nog een ononkoombaar bewijst wordt ingediend, en dat er een arrest is (van een vergelijkbaar proces) dat hij helemaal kansloos is als hij een memorie van antwoord gaat geven.

    Dan dringd er een zaak te komen dat hij weer een proces moet aangaan tegen dezelfde als de voorgaande, hij doet creatief en pakt het vonnis van de plank, gebruikt de vordering van de laaste zaak, en gebruikt het vonnis voor de steunvordering en vraagt een faillissement aan bij de rechtbank.

    Nu moet hij natuurlijk een oplossing vinden om van de hoger beroep procedure af te komen, hij vraagt 6 weken uitstel, en weet hij zo dat hij de tegenpartij klem heeft, hij kan zo zijn tegenstander liquideren (dus dood procederen) en dat zonder een memorie van antwoord te geven, omdat bij een faillissement alle processen worden geschorst.

    De moraal van het verhaal is dat niet alleen in civiele processen dit voorkomt, dat je een tegenstander liquideerd en de mond snoerd, zonder dat het recht van de tegenstander gehoord wordt, zo van ik knal hem neer, en oh jah hij was onschuldig, maar daar heeft hij nu lekker niets meer aan, ik win.

  • Anonymous avatar

    helder

    Ik heb ervaring met misbruik van recht aan mij gepleegd door de advocaat / eiseres van mijn wederpartij, in een kortgeding tegen mij.

    Misbruik van voorkennis, meineed en fraude

    De advocaat had bij haar kortgeding voorkennis - en misbruikte dit voordeel - over een vonnis dat pas 2 maanden later zou worden uitgesproken. Hoe kon zij voorkennis hebben? Omdat zij zelf participeerde als lid van die commissie, en het college van die commissie, dat dit vonnis, +/- 1 1/2 maand later zou gaan uitspreken.

    M.a.w.: Ik, als gedaagde partij, was hiervan niet op de hoogte. Zij “won” het kortgeding. Ik kon niet tijdig een advocaat vinden om tegen het KG-vonnis in Hoger Beroep te gaan, maar tegen het 2e - vonnis dat nog moest worden uitgesproken, en intussen aan mij werd betekend, kon ik wel in beroep gaan.

    De advocaat die dit zou gaan doen, die tevens het KG- vonnis bestudeerde, en aan mij de indruk gaf de zaak aan te nemen, trad tenslotte toch niet voor mij en liet de beroepstermijn verstrijken. De financiële schade die dit aan mij berokkende was niet gering. Echter hij vroeg wel betaling advocaatkosten als zijnde : ‘inspanningsloon’.

    Ik betaalde niet. Drie en een half jaar na dato spande hij een kantongerechtsincasso procedure tegen mij aan. Ik verweerde mij schriftelijk. Hij won, terwijl de rechter op geen enkel punt inhoudelijk op mijn verweer was ingegaan! Ondanks dat er Hoger Beroep openstond legde de advocaat, met bijtelling van wettelijke rente, beslag op mijn inkomen.

    Een klacht hierover bij de RvT (Raad van Toezicht) van De Orde van Advocaten, ondanks overlegging van het bewijs, werd ‘niet ontvankelijk’ verklaard. Bij het ‘niet ontvankelijk verklaren’, gaat De Deken niet inhoudelijk op de feiten van de klacht in. Ik ging in beroep bij De Raad van Discipline. Uitspraak: ‘Niet ontvankelijk’ en bij Het Hof van Discipline. Uitspraak: ‘Niet ontvankelijk’.

    Over de advocaat ‘die de indruk gaf mijn zaak aan te nemen, ’mij middels onze e-mailwisseling ‘aan het lijntje hield’, liet mij in de steek, heb ik maar geen klacht ingediend, omdat de uitspraak voor de hand lag: Niet Ontvankelijk!

    Met behandeling van de klacht vordert de rechtsstaat niet.

  • Anonymous avatar

    helder

    Ik citeer onderstaande alinea van de post van Martin: ‘De moraal van het verhaal is dat niet alleen in civiele processen dit voorkomt, dat je een tegenstander liquideerd en de mond snoerd, zonder dat het recht van de tegenstander gehoord wordt, zo van ik knal hem neer, en oh jah hij was onschuldig, maar daar heeft hij nu lekker niets meer aan, ik win.’ (einde citaat)

    Dit impliceert dat de Rechtspraak in Nederland een voedingsbodem is voor het spelen en het winnen van valsspel. En dat het een advocaat er niet om gaat of hij conform de waarheid wint, maar alleen dat hij wint. Dit is immoreel, en tevens een schending van zijn beroepscode, hij staat immers onder ede. Maar ook dat rechters dit spel meespelen, door niet te kijken naar de feiten van de inhoud van de zaak ´de waarheidsvinding´, maar naar de advocaten van partij en wederpartij, hen tegen elkaar uitspeelt.

    In de voetbalwereld heet dit: ´niet de man maar de bal spelen´, men krijgt een rode kaart. Bij de Rechtspraak echter laat de rechter de overtreder - zijn valsspel doorspelen, dat vindt zij wel prachtig, en winnen. Ook een ´handsbal´ doelpunt wordt door haar gehonoreerd, ´ook buitenspel´, buiten de lijn, honoreert zij, niets uitgezonderd, hoe slimmer, hoe valser, hoe beter.

    Wat ellendig zullen die lui zich tenslotte voelen - als zij een geweten hebben - dat zij met valsspelen wonnen, maar in feite verloren, dat alleen misbruik maken van hun macht die ongebreideld is, de doorslag gaf. De arrogante koppen die zichzelf verheven achten boven ´de gewone mens´, en over hem vonnissen. Ik heb macht over u en ik spreek over u mijn vonnis uit, ´Ik bepaal - ik heb geen feiten nodig - wat de waarheid is en wie er de baas is´!

    Dat is Nederland!

    Advies: Ga niet en nooit naar een rechter, je komt dan terecht in een veredelde criminele subcultuur, die zeer veel macht kreeg van het Ministerie - de Regering, van onze schijndemocratische rechtsstaat, die in feite een zeer links georiënteerde dictatuur is.

    Los je problemen liever met jouw wederpartij zelf op. Verwacht niets van de rechter omdat die echt niet aan waarheidsvinding doet. En als jouw wederpartij machtig is, dan wint die het toch van die rechter.

    Het is slecht gesteld met ´het recht´ en de rechtsstaat in Nederland, ´bij de wilde konijnen af´. Evenzo: Als men beschuldigd wordt zonder bewijzen dan moet men in dit land zelf bewijzen aanleveren dat men onschuldig is!

    Notabene!

    Hitler is er niets bij.

    Vreselijk.

    Vreselijk.

  • Anonymous avatar

    JackvDi

    Wij zijn al meer dan 15 jaar bezig tegen de gemeente Deurne, maar we zijn nog niet uit gerookt. Lees mijn verhaal maar eens http://rechtspraak.startpagina.nl/prikbord/ Echter we vinden het in en in triest dat we vechten tegen de grootste Milieu Maffia. Dit is mijn mening en “IK VINDT DIT”